ـ منصوره جاسبی: حجت الاسلام مسیح بروجردی نقل می کند که کنار آقا[1] نشسته  بودم که دیدم آقا دارند برای به جای آوردن اعمال ماه شعبان آماده می شوند. تصمیم گرفتم آقا را تنها بگذارم و بروم و مزاحم کارشان نشوم. جلو رفتم و دستشان را گرفتم و بوسیدم.

هنوز دستشان در دستم بود و سرم پایین که گفتند: هر کاری می خواهی انجام دهی تا جوانی انجام بده، در پیری باید بخوابی و ناله کنی و من چشمی گفتم و بوسه دیگری بر دستشان زدم و از اتاق خارج شدم.[2]